Klaar met werken

Eindelijk hebben we er dan na 4 maanden het er even op zitten met werken. Echt veel geld hebben we helaas niet kunnen besparen omdat het werk rond deze tijd erg slecht verdiend en we daarnaast natuurlijk wel elke week het Hostel moesten betalen. Gelukkig kregen we aan het eind een mooie gelegenheid om met goedkope accomodatie wel wat geld te sparen.
Bij het laatste bericht lazen jullie dat we dit even ons laatste weekend in Mildura zou zijn omdat we wisten dat we nog verder van Mildura zouden werken.
Vanaf dat moment zal ik even een veslagje neerzetten. Want we hebben zoals gewoonlijk weer een geweldige weekend met onze vrienden gehad.

Ik heb mijn haar inmiddels laten knippen door onze koraanse vriend Justin en ben onwijs blij met het resultaat. Ik wilde er gewoon een stukje vanaf hebben en Chris wilde het ook niet te kort hebben bij mij (ja, Chirs heeft er natuurlijk ook wat over te zeggen, haha) Hij vroeg of ik het in laagjes wilde en had al ja gezegt voordat ik er erg in had, ik weet namelijk dat het bij mij dan namelijk heel vol en pluizerig wordt, maar goed ik liet 'm maar even z'n gang gaan aangezien hij al 11 jaar knipt vertrouwde ik het wel. Na het knippen moest ik gelijk m'n haar wassen en föhnen. Daarna heeft hij met een styler mijn haar gestyld. Het resutaat was zo mooi dat ik gelijk een styler heb gehaald :-) Ik leek wel op Jennifer Aniston, zo mooi!!

'S middags zijn we weer terug naar ons huisje gegaan en hebben daar gewerkt tot Donderdag middag. Donderdag avond zijn we richting Balranald gereden waar ze hun 2e property hebben bij hun zoon. Het huis was wel in iets betere staat dan het andere huis maar het was wat kleiner en de toilet was buiten. Dit huis gingen we delen met Irene zelf en twee van hun zoons Tim en Daniël. Op de farm zijn ook koeien. In totaal ong. 200 waarvan er 40 voor het eerst een kalf krijgen. hiervoor gebruiken ze een speciaal soort stier zodat er bij de bevalling zo min mogelijk complicaties optreden. Maar helaas kwam er een ander probleem wat ze niet verwacht hadden en ook nog nooit hebben meegemaakt. Door teveel droogte is de baarmoeder niet voldoende gegroeid hebben alle koeien moeite met de bevalling. Ze moeten er allemaal uitgetrokken worden met een speciaal apparaat en soms zelfs met de auto! Maar door het uittrekken van het kalf kan er een zenuw beschadigen in de achterhand van de moeder en raakt ze verlamd in d'r achterbenen. De veearts zegt dat ze het 'kan' genezen en dat ze weer met 2 of 3 weken kunnen staan. In de periode dat wij er waren lagen er 3 koeien waarvan de kalven al dood waren bij de geboorte, deze schenen te groot te zijn. Gelukkig hebben wij 2 kalven eruit getrokken zien worden waarvan moeders en kinders het goed maken en weer in de kudde staan.

Het weekend daarna zijn we naar het Swan Hill Pioneer Settlement Museum geweest waar ze alles in de oude staat van een dorp hebben herbouwd. Een Auto van 82 jaar oud en een paard en wagen waar je waar je een rondje in kon zitten waren de grote atracties. Verder was er in elk winkeltje wat te bezichtigen over hoe het vroeger allemaal gedaan werdt. Overal stonden oude wagens en machines die toenertijd gebruikt werden.

Gister zijn we met Tim en z'n vriendin Elisabeth naar het Mungo Nat. Park geweest waarvan we 100 km over de dirt-road heen moesten. Helaas was het slecht weer en waren we blij dat we een 4WD hadden aangezien de weg natuurlijk er slecht werdt. We kwamen zo nu en dan een gewone auto tegen en vroegen ons af hoever die het zouden redden. Eenmaal daar kregen we een intree-armbband van een vriend van Tim en konden we er gratis in dan $20,- intree te betalen. De track die je kon rijden in het park was helaas afgelast vanwege een auto die eerder van een heuvel was gerold. En door het slechte weer werdt daarna alles afgelast. We zagen al een donkere lucht aankomen en toen ze het schapenscheren aankondigde gingen we daar heen, maar door de flinke plens bui kort daarna, rende iedereen weer terug de tent in.
Daarna zijn we eigelijk maar weer terug naar huis gegaan aangezien het slechte weer aanbleef.

We zitten nu weer in ons hostel, maar helaas niet meer in onze oude vertrouwde kamer, maar in het voorste huis war wij nog niet in zijn geweest. We delen het met een andere Iers koppel en dat is eigelijk wel lekker. Het ander huis zit namelijk helemaal vol en ook nog eens met allemaal Duitsers.
Morgen gaan we richting Adelaide en gaan daar onze vakantie houden. Er komen meer vrienden van ons naar Adelaid en herenigen daar dus weer met z'n alle.
Chris zit er over na te denken om na Adelaid richting Nieuw-Zeeland te gaan aangezien het vanuit hier het dichtsebij is. Hij heeft gevraagd of ik mee wilden, maar ik ben daar al geweest en wil liever geen geld uitgeven aan iets wat ik al heb gezien. Waarschijnlijk ga ik in de tussentijd in Mildura werken bij de vrouw waar Chris en ik de abrikozen en perziken hebben gesnoeid, die huurt huisje voor weinig en kan dan dus weer lekker sparen.

Ik ga nu de foto's erop zetten en die kunnen jullie dan dadelijk zien van de link die ik hieronder neerzet.
Ik wens jullie allemaal het beste en krijgen natuurlijk weer de groetjes van ons vanuit Mildura.

Alice